- odżegnać
- глаг.• отречься* * *odżegna|ć[od-żegnać], \odżegnaćny сов. уст. откреститься* * *odżegnany сов. уст.открести́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odżegnać
Смотреть что такое "odżegnać" в других словарях:
odżegnać — [wym. od żegnać] dk I, odżegnaćam, odżegnaćasz, odżegnaćają, odżegnaćaj, odżegnaćał, odżegnaćany odżegnywać [wym. od żegnywać] ndk VIIIa, odżegnaćnuję, odżegnaćnujesz, odżegnaćnuj, odżegnaćywał, odżegnaćywany, przestarz. «w wierzeniach ludowych:… … Słownik języka polskiego
odżegnywać się – odżegnać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzekać się kogoś lub czegoś, stanowczo czemuś zaprzeczać; odcinać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odżegnać się od dawnych przyjaciół. Odżegnywał się od stawianych mu zarzutów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odżegnywać — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od żegnywać] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odżegnywaćnuję, odżegnywaćnuje, odżegnywaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– odżegnać {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIIa, odżegnywaćam, odżegnywaća, odżegnywaćają, odżegnywaćany {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… … Słownik języka polskiego
zażegnać — dk I, zażegnaćam, zażegnaćasz, zażegnaćają, zażegnaćaj, zażegnaćał, zażegnaćany zażegnywać ndk VIIIa, zażegnaćnuję, zażegnaćnujesz, zażegnaćnuj, zażegnaćywał, zażegnaćywany «odwrócić, oddalić coś złego, nie dopuścić do czegoś złego, zapobiec… … Słownik języka polskiego
